عمل چال گونه

چال گونه یا چال خنده چیست؟

چال گونه یا چال خنده و چال لپ یا Cheek Dimple از بارزترین شاخص های زیبایی صورت به هنگام خنده و ملاحت صورت می باشد که مورد علاقه دختران جوان می باشد و به راحتی می توان با یک عمل جراحی سرپایی به آن دست پیدا کرد.

افرادی که متقاضی این جراحی می باشند باید بدانند، چال گونه فرو رفتگی کوچکی است که حدود ۳ سانتی متر از گوشه دهان و حدود ۶ سانتی متر از گوشه خارجی چشم همان سمت قرار گرفته است و در حالت خندیدن و صحبت کردن می تواند جلوه گر باشد.

بر اساس همین توضیح کسانی که خواستار جراحی چال خنده هستند باید توجه داشته باشند که حدود ۲-۳ ماه بعد از عمل جراحی زمان لازم است تا در حال عادی و استراحت صورت، چال گونه ایجاد شده از بین برود و فقط در زمان خندیدن و صحبت کردن نمایان شود.

عمل جراحی چال گونه دقیقا چه نوع عملی است؟

– در جراحی چال گونه ما با بافت نرم کار داریم. یک لایه عضلانی را عمل می‌کنیم و به صورت مصنوعی یک کشش در آن ایجاد می‌کنیم.

آن چین عضلاتی باعث وجود چال گونه می‌شود؛ یعنی همان چین پیشانی و صورت که بر اثر مرور زمان و پیری ایجاد می‌شود را به صورت دستی ایجاد می‌کنیم

به صورت خیلی ساده از مخاط داخل دهان برش داده می‌شود و یک لایه‌هایی از مخاط و عضلات کم می‌کنیم و لایه‌هایی از داخل دهان به هم می‌دوزیم تا حالت چال روی صورت ایجاد شود. برای اطلاع دقیق از هزینه عمل چال خنده نیز باید با پزشک مشورت کنید.

1-مقداری درد، تورم و کبودی پس از عمل طبیعی است ولی در صورت درد یا تورم شدید یا خونریزی باید جراح را در جریان گذاشت.

2-معمولا پس از عمل استفاده از آنتی بیوتیک ها توصیه می شود.

3-فرد باید پس از هربار مصرف موادغذایی با دهانشویه دهان خود را شست و شو دهد تا محل برش ها که داخل دهان است دچار عفونت نشود.

4-استفاده از کیسه یخ روی گونه برای ۲۴ ساعت اول برای کاهش تورم ها توصیه می شود.

5-باید از فعالیت های سنگین همچون ورزش تا ۸ هفته بعد از عمل خودداری شود ولی فعالیت های سبک پس از ۳ روز امکان پذیر است.

6-هنگام خواب استفاده از ۲ عدد بالش در پشت سر برای کاهش تورم ها توصیه می شود.

7-بیمار باید از وارد شدن هرگونه ضربه به ناحیه گونه برای چند هفته اجتناب کند.

8-از مصرف غذاهای سفت و جویدنی در ۴ ۳ روز اول پس از عمل خودداری کند تا احتمال جابه جایی پروتزها کمتر شود.

9-از صحبت کردن زیاد خودداری کنند تا عضلات صورت کمتر تحرک داشته باشد و پروتز بتواند به استخوان گونه بچسبد.