برای توضیح درباره تفاوت بینی گوشتی و بینی استخوانی یا به طور دقیق تر بینی های پوست نازک یا با پوست متوسط با بینی های دارای پوست و نسج نرم ضخیم ، باید اول به این نکته اشاره نمود که در عمل راینوپلاستی بجز برداشتن از پره های بینی و گاهی پوست ستون میانی بینی هرگز از پوست پوشاننده بینی نمی توان برداشت و قریب به اتفاق عمل ما روی اسکلت بینی است . اما پیش از توضیح درباره ی عمل این بینی ، باید در مورد آناتومی و فیزیولوژی بینی نکاتی را بیان نمایم .
آناتومی یا ساختار بینی
بینی بعنوان یک عضو تنفسی بویایی در واقع از دو عضو قرینه جدا از هم که در خط وسط به هم چسبیده و یک عضو را بوجود آورده اند و به وسیله یک تیغه میانی نه چندان صاف از هم جدا شده اند تشکیل گردیده و در وسط صورت قرار دارد . همین مسئله: یعنی به هم چسبیده بودن این دو عضو و در میان رخ قرار داشتن آن ، باعث معطوف شدن تمام توجهات به عدم تقارن و عیوب این عضو می شود .
– علاوه بر این، بینی ای که ما در ظاهر می بینیم و عمدتاً از بافت نرم و غضروفی تشکیل شده است دارای دو مجرا و یک سری شاخک بینی است که نقش گرم کردن ، تصفیه کردن و مرطوب کردن هوا و گزارش ورود و خروج هوا را به مغز به عهده دارند .
در هر حفره بینی سه شاخک قرار دارد که شاخک های تحتانی ، میانی ، نقش مهمی در تصفیه هوا و گرم و مرطوب کردن آن به عهده دارند وفضای بالایی بینی نقش کلت مهمی در بویایی دارد .
ما اگر به جمجمه انسان نگاه می کنیم می بینیم که بیشتر اوقات تیغه میانی بینی مستقیم نیست . در اغلب اوقات دو حفره ٬یک حفره گلابی شکل را تشکیل می دهند که کاملاً در خط وسط قرار ندارند و به وضوح در همه جمجمه ها عدم تقارن را در دو طرف صورت می بینیم .
این عدم تقارن در انسان زنده که بافت نرم روی این اسکلت را پوشانده واضح تر است و لذا در دنیای واقعی و نه در طراحی کامپیوتری هیچ انسانی نداریم که دو نیمه صورتش مانند هم و بینی و چانه اش کاملاً در خط وسط باشد ولی این عدم تقارن چون عمومیت دارد ، باعث شده که از دید ما انسانها مخفی بوده و طبیعی به نظر برسد و لذا ما متوجه این عدم تقارن ها نیستیم مگر اینکه با ابزار و طراحی به ما نشان داده شود .
در همین جا باید به یک اصل ریاضی هنری توجه نمود : به علت اینکه ذهن آنچه را که چشم میبیند ئ مقایسه نموده و تناسب میبندد همیشه یک ستون باریک با 5 درجه کجی از یک بشکه که 10 درجه انحراف داشته باشد کج تر دیده می شود و ثانیاً چشم انسان اجزاء قرینه را با هم مقایسه می کند لذا بینی های پهن که افتاد گی قابل ملاحظه دارند و به یک طرف کجی نسبتاً زیادی دارند شخص بیمار و اطرافیان وی کمتر متوجه این مسئله میشوند اما پس از بالا بردن بینی که سوراخهای بینی مقداری دیده می شود و بینی باریکتر می شود خود بیمار و همه اطرافیان بیمار حتی انحراف کوچک را متوجه می شوند لذا باید پیش از عمل جراحی بیمار را متوجه به این نکته نمود و اغلب این کجی ها که با انحراف معکوس فک پائین همراه هستند پیش از عمل به بیمار تذکر و یادآوری گردد که در بسیاری موارد این کجی ها 100 % قابل اصلاح نیست .
آنچه از بینی به چشم می آید از سه بخش :
1. پوست .
2. اسکلت : که در نیمه بالائی استخوان و نیمه پائین غضروف است و نسج نرم زیر پوست.
3. پوشش داخلی بینی تشکیل شده است که در قسمت ورودی بینی این پوشش داخلی از جنس پوست می باشد .
راه تنفس بینی در قسمت ابتدایی توسط پوست و در قسمت عقب تر از مخاط تشکیل شده است و توسط استخوان و غضروفهای که حالت فنری دارند باز نگهداشته می شود . حال اگر سوراخ ورودی بینی زیاد کوچک شود و یا از مخاط بینی یا غضروفهای نگهدارنده بینی زیاد برداشته شود ویا ضعیف شود واستخوان بینی بسیار باریک گردد تنفس بیمار مشکل خواهد شد و این گونه بینی ها کاملاً باریک به نظر می رسند گویی که منگنه شده اند .
تفاوت بینی گوشتی و استخوانی :
اغلب بینی های گوشتی دارای پوست و زیر پوست ضخیم و دارای استخوانهای ظریف و کوچک و غضروفهای ضعیف و نازک هستند و تنها راه زیبا نمودن بینی ها ضمن برداشت چربی اضافه زیر پوست تقویت اسکلت غضروفی بینی با پیوند غضروف از خود بینی است در ضمن زیبا و باریکتر نمودن سربینی بالا بردن نوک بینی همراه با برداشتن معقول پره های بینی که ظاهر قابل قبول و زیبا به وجود خواهد آورد ولی اگر تلاش شود صرفاً با برداشتن غضروفها که باعث ضعیف تر شدن اسکلت غضروفی خواهد شد بینی را باریک و کوچک نمائیم نتیجه عمل ، یک بینی بد شکل با فرورفتگی ها و برجستگی های متعدد و بی هویت خواهد شد .
نکته مهم دیگر این است که بسیاری از افراد ، کجی و عدم قرینگی فک پائین و بویژه چانه یا بدون کجی بینی دارند.
از نظر بصری چشم انسان همیشه سربینی را با خط وسط لب بالا و پائین و نهایتاً چانه مقایسه می نماید ولی ریشه بینی را با ابروها و چشم ها ، لذا اگر فردی که دارای انحراف شدید فک و صورت است قصد عمل فک را ندارد باید این بینی را با چانه و لب بالا و پائین تا حد امکان در یک راستا قرار داد .
بطور خلاصه ناهماهنگی های اعضاء اطراف بینی تاثیر ساختاری و دیداری زیادی روی بینی دارند که باید با یک نرم افزار طراحی به شکل واقع بینانه این موضوع را کشف و به بیمار توضیح داده که در مورد آن تصمیم بگیرد .
همچنین در مورد فک بالا که برجستگی و عقب رفتگی آن تاثیر زیادی بر روی نمای بینی بویژه در نمای نیمرخ دارد . در بسیاری از بیماران اگر مشکل فک بالا و یا کوچک بودن فک پائین اصلاح شود نیازی به عمل بینی نخواهند داشت و یا با کمترین دستکاری در بینی ، زیبایی آن کامل خواهد شد و تمام این نکات با نرم افزارهای طراحی بینی در عمل قابل دیدن و نشان دادن است و پزشک باید این نکات را به بیمارش توضیح دهد چرا که عمل فک پس از راینوپلاستی یک فاجعه است و باید همزمان و یا پیش از عمل بینی انجام شود .
توصیه مهم به تمام والدین اینست که مراقب تنفس فرزندانشان بویژه در هنگام خواب باشند چرا که تنفس دهانی که اغلب بر اثر لوزه سوم و الرژی بینی بوجود می آید باعث تغییر شکل فک و صورت در طول دوران رشد خواهد شد و اینگونه کودان اغلب نیاز به اورتودنسی و حتی مهمتر از آن عمل اورتوگناسی (اصلاح شکل و ساختار فک بالا و پایین ) خواهند داشت .
خواهشمندم تمامی همکاران متخصص ارتودنسی همه بیماران خویش را پیش از اقدام مورد بررسی و مشاوره ارتوگناسی قرار دهند چرا که اگر ارتودنسی با هدف اصلاح شکل فک انجام شود در آینده بیمار میتواند عمل ارتوگناسی خویش را انجام دهد وگرنه ارتودنسی غیر اصولی تمام برنامه های عملی بعدی وی را غیر ممکن خواهد نمود که در کلینیک به این موارد نسبتا زیاد برمیخوریم .